BEHÇET MAHİR (MARİK)

(1919-1988) Halk hikayeçisi (Meddah)

Behçet Mahir, 1919′da Erzurum’da doğmuştur. Hamdi Efendi ve Güneş Hanımın oğludur. Okur yazarlığı yoktur. Asıl işi meddahlıktır. Bu özelliğinden dolayı Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde  yardımcı hizmetler sınıfında çalışmış ve  1980′de emekli olmuştur. Halk hikayecisi meddah Behçet Mahir 26 Temmuz 1988′de Erzurum’da vefat etmiştir.

Behçet Mahir,  Ustası Gez Mahalleli Hafız Mikdat’ın yanında yedi yıl çıraklık etmiştir ve halk hikayeleri ve hikayeciliği öğrenmiştir.  Anlattığı halk hikâyeleri birçok akademisyenin doktora ve doçentlik tezlerinde yer almıştır.

Behçet Mahir’in anlattığı hikayeler Prof. Dr. Warren S. Walker’in hazırladığı, “A Turkish Folktale / The Art of Behçet Mahir” adıyla 1996′da Amerika’da yayımlanmıştır.

“Meddah Behçet Mahir’in Bütün Hikayeleri I” ve ”Meddah Behçet Mahir’in Bütün Hikayeleri II” kitapları S. Sakaoğlu, A. B. Alptekin,  Y.Sakaoğlu, E. Şimşek tarafından yayımlanmıştır.

Behçet Mahir’in anlattığı halk hikâyeleri:

Köroğlu (M.Kaplan, M. Akalın, M.Bali tarafından yazıya geçirilerek yayımlandı, 1973)

Emrah ile Selvihan Hikâyesi (M. Bali tarafından yayımlandı

Kîrmanşah

Yusuf ile Züleyha,

Zaloğlu Rüstem,

Ferhat ile Şîrîn,

Tâhîr ile Zühre (F. Türkmen tarafından yayımlandı),

Leylâ ile Mecnun,

Kerem ile Aslı,

Yaralı Mahmud ile Eli,

Hâlem-i Tâ-i,

Hz. Dâvud Oğlu Hz. Sü­leyman,

Eşref Bey,

Lâtif Şah,

Ebâ Müslim Hora­sanı,

Timurlenk,

Âşık Şenlik- Sümmânî,

Âşık Ver-gâ,

Şahmaran Hikâyesi,

Derdiyok ile Zülfüsiyah vb.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir