İhsan Coşkun Atılcan, Erzurum Aşağı Mumcu Mahallesinde 12 Mart 1917 tarihinde doğdu. Babası, küçük yaşta kaybettiği Şevki beydir. Asıl adı İhsan Atılcan’dır. “Coşkun” ismini takma ad olarak asıl adına ilave etmiştir. Erzurum Lisesi’nden mezun oldu ve dışarıdan girdiği Öğretmen Okulu’nu bitirdi. 1943 yılında Erzurum Lisesi Kütüphane Memurluğu görevine atandı. Ayni okulda yardımcı resim ve müzik öğretmenliği yaptı. 1959 yılında Ankara Kurtuluş Lisesi’ne tayin oldu. 1962 yılında İller Bankası Genel Müdürlüğü’ne atanan İhsan Coşkun Atılcan, bu kurumdan 1974 yılında emekli oldu. İhsan Coşkun Atılcan, 2012 yılında Ankara’da vefat etti.
İhsan Coşkun Atılcan, güzel sanatlarda çok yetenekli biri olarak öğretmenliği yanında ressam, müzisyen, hattat, şair ve araştırmacı – yazar gibi pek çok özellikleri kişiliğinde toplayan sanatçıdır. Bu dallarda kazandığı birçok ödülün sahibidir.
Türk kültürüne hayran, folklorun her dalını iç içe yaşayan ve bunu her mısrada, her motifte işleyen bir üstatdır.
İhsan Coşkun Atılcan, Erzurum kültür ve folkloru üzerine yazdığı şiir ve yazılarını yayımladığı kitaplar şunlardır;
Davul Zurna Peşinde-1955,
Erzurum’dan Bir Güldeste- 1960,
Erzurum Üstüne Şiirler ve Seçme Yazılar – 1969,
Erzurum Ağzı Halk Deyimleri ve Folklor Sözlüğü – 1977
Erzurum Barları ve Yöresel Giysiler – 1991
Erzurum Fıkraları -1994
ÇAYNÂME
Bir mübarek nesnedir ki övülür,
Sıra sıra tepsilere dizilir,
Yakut renkli, pırıl pırıl demli çay.
Erzurum’da her şeyden çok sevilir,
Akar gider Akpınar’ın suları,
Yazıcı’sı, daha bir çok pınarı,
Tabakhane, Cennet çeşme suları,
İçmezler de “illa olsun taze çay.”
Dilde destan kışları ve Bar’ları,
Yaylasında kısrakları, tayları,
Sularından nefis olur çayları,
Dadaş’ların tutkusudur burda çay.
Erzurum’un mutfakları düzenli,
Biçim biçim semaverle bezeli,
Eksik olmaz sofrasında ezeli,
Lavaş ekmek, civil peynir, bir de çay.Bibliyografya
Z. Başar, Erzurum 54 Müellifi,
M. Çelik, Erzurum Kitabı,
H.A.Kasır, Erzurum Şairleri
H.Köksal, “İhsan Coşkun Hoca,” Palandöken Dergisi s.10